Tuesday 12 January 2016

ఆత్మహత్య

                                                          ఆత్మహత్య
                  "హలో"."హా చెప్పు కిషోర్"."ఏంటి రా ఎక్కడున్నావ్ త్వరగా రా లేట్ అయిపోతుంది"."ఎం టెన్షన్ పడకు రా నేను మన రాకేష్ ని కూడా తీసుకోని బయలుదేరుతున్నాను మనం అనుకున్న ప్లాన్ అనుకున్నట్లే జరుగుతుంది"."సరే నేను కూడా వస్తున్నాను."అంటూ ఫోన్ పెట్టేశాడు.సరైన టైం కి వెళ్ళాలని నా బైక్ స్టార్ట్ చేశాను.అలా నా చివరి ప్రయాణం మొదలైంది.

                ఇంతకు నేను ఎవరో చెప్పలేదు కదా నా పేరు శ్రీరామ్.నాది అందమైన నగరం హైదరాబాద్.నాన్న గారు చిన్న ప్రభుత్వ ఉద్యోగి.అమ్మ గారు హోం మేకర్.ఇక నేను ఈ నిరుద్యోగ భారతదేశంలో ఒక నిరుద్యోగిని.ఇంజనీరింగ్ పూర్తి చేసి ఉద్యోగ వేట లో ఉన్నాను.ముందు చెప్పాను గా నా ఫ్రెండ్స్ కిషోర్,రాకేశ్ లు కూడా నాలాగానే 'ఉద్యోగి' అని అనిపించుకోవాలని బాగా ట్రై చేస్తున్నారు.మేము అందరం చిన్నప్పటి నుండి బెస్ట్ ఫ్రెండ్స్.బెస్ట్ ఫ్రెండ్స్ అని ఎందుకు అన్నానంటే ఈ రోజు అందరం కలసి ఈ లోకాన్ని విడిచి వెళ్ళిపోతున్నాం.అవును మీరు చదివింది నిజమే ఇప్పుడు మేము వెళ్తున్నది చనిపోవడానికే.అవును ఈ ప్రపంచం లో అందరు పని చేసుకుంటున్నారు మేము ముగ్గురం తప్ప .అందుకే ఈ అందమైన నిర్ణయం తీసుకున్నాం.అసలు మేము మొత్తం నలుగురం ఫ్రెండ్స్ నాలుగోవాడు సోనార్ వాడికి మాకంటే తొందర ఎక్కువ అందుకే ముందే ఆత్మహత్య చేసుకున్నాడు కారణం టెన్త్(10th)లో మార్క్స్ తగ్గడం వలన.

              పది నిమిషాల తరువాత మేము ముగ్గురం కలుసుకున్నాం చివరిసారిగా .అందరం ఒకరి మొఖాలు ఒకరం చూసుకున్నాం కాని ఎవరు ఏమి మాట్లాడం లేదు.ఆ భయంకరమైన  నిశ్శబ్ధాన్ని చేదించడానికి ఎవరికీ దైర్యం రావడం లేదు.చివరికి నేనే ఆ పని చేయాల్సి వచ్చింది."ఏంటి అందరం ఇలా మౌనం గా ఉంటె ఎలా చెప్పండి ఎలా చచ్చిపోదమో". "వచ్చినవెంటనే చనిపోవడమేనా చివరి కోరికలు తీర్చుకోవద్దా".అంటూ తన అభిప్రాయం చెప్పాడు కిషోర్.సినిమాలు జనాల్ని అందరిని ప్రభావితం చేస్తాయి వాటికి ఎవరు అతీతులం కాదు.అవును కిషోర్ కి సినిమాలంటే పిచ్చి ఒక విధంగా చెప్పాలంటే ప్రాణం. ఎప్పటికయినా డైరెక్టర్ అవ్వాలన్నది వాడి ఆశ ఈ రోజుల్లో డైరెక్టర్ అవ్వడం ఆశ కాదు అత్యాశేనని  నా అభిప్రాయం.

            "సరే చెప్పండి మీ కోరికలు" ."నాకు సినిమా చూడాలని ఉంది"వెంటనే చెప్పాడు కిషోర్."నాకు బావర్చి బిర్యానీ తినాలని ఉంది".చెప్పాడు రాకేష్."సరే ఇంతకు నువ్వు చెప్పు"."నాకు చివరిసారిగా గుడి కి వెళ్ళాలని ఉంది"."సరే మొదట నీ కోరిక  తో నే మొదలుపెడదాం".

            దర్శనం అయిన తరువాత నేను ప్రసాదం తీసుకోవడానికి కౌంటర్ దగ్గరకు వెళ్ళాను."ఏవండి మూడు పాకెట్స్ ఇవ్వండి అంటూ వంద నోటు ఇచ్చాను".తను ప్రసాదం ఎడమ చేతితో ఇస్తున్నాడు."అదేంటండి ప్రసాదం ఎడమ చేతితో ఇస్తున్నారు".అంటూ అడిగాను.తను సారీ సర్ అంటూ తన కుడి చెయ్యి చూపించాడు అక్కడ ఖాలీ షర్టు వేలాడుతుంది అంటే తనకి కుడి చెయ్యి లేదనమాట."అయ్యో సో సారీ అండి"అని చెప్పి ప్రసాదం తీసుకోని వచ్చాను.

          'నాకు మొదటి సారి మేము చేసేది తప్పనిపించింది'.ఆ తరువాత ముగ్గురం కలిసి సినిమా కి వెళ్ళాం.అవే కధలు కాకపొతే కొత్తవారు అంతే తేడా.తిరిగి వస్తుండగా ఒక ఐదు పదుల వయసున్న అతను చిన్ని చిన్ని బొమ్మలు అమ్ముతున్నాడు.తనకి ఒక కాలు లేకపోవడం 'కిషోర్' గమనించాడు.ఇప్పుడు తనకి అదే ఆలోచన మేము చేస్తున్నది కరెక్టేనా అని.ఇవేమీ గమనించని రాకేష్ మాత్రం ఏదో మాట్లాడుతున్నాడు కాని మా మనసులు అవి పట్టించుకోవడం లేదు.

           ఈ సారి మా ఇద్దరకి ఐన అనుభవం రాకేష్ కి ఎదురైంది ఒక అమ్మాయి రూపం లో...! అందరం బావర్చి లో బిర్యానీ తిని మా చివరి ప్రస్థానానికి బయలుదేరాం."హలో జరగండి హలో మిమ్మల్నే జరగండి".అంటూ అరుస్తున్నాడు రాకేష్.ఏమైందా అని చుస్తే సరిగ్గా మా వయసున్న అమ్మాయి వాడి బండి కి అడ్డం వస్తుంది వాడు ఎన్ని సార్లు హారన్ కొట్టిన చుసుకోవడంలేదు చేతిలో 'పిజ్జా'  బాక్స్ ఉంది.
ఇక లాభం లేదని రాకేష్ బండి పక్కకు తీసి తనతో మాట్లాడడానికి వెళ్ళాడు.

            "ఏంటి మీకు హారాన్ కొడుతున్న చుసుకోరా కొంచెం ఉంటే ఎం జరిగేదో తెలుసా".అని కొంచెం కోపం గానే అడిగాడు.కాని తను ఏమి మాట్లాడం లేదు.ఇక రాకేష్ సహనం కోల్పోయాడు."ఏంటి అండి మీకు ఏమైనా చేవుడా నేను ఇంట అరుస్తున్నా మాట్లాడం లేదు".ఇంతలో ఒక పెద్దమనిషి అక్కడకు వచ్చాడు."సారీ సర్ ఆ అమ్మాయి కి వినిపించదు ఇక్కడే పక్కనే ఉన్న పిజ్జా కార్నర్ లో పని చేస్తుంది.తనకు అమ్మ,నాన్న కూడా ఎవరు లేరు".
                 
          రాకేష్ ఏమి మాట్లాడలేదు అసలు ఎం మాట్లాడాలో అర్ధం కాలేదు.సైలెంట్ గా బైక్ స్టార్ట్ చేసాడు.అలా ముగ్గురికి మూడు అనుభవాలు ఎదురయ్యాయి మా చివరి ప్రయాణం లో ఎవరు ఏమి మాట్లాడం లేదు.చివరికి మా సూసైడ్ స్పాట్ కి చేరుకున్నాం.అప్పుడు టైం ఎనిమిది కావొస్తుంది.కనుచూపుమేరలో మనుషులు ఎవరు లేరు.ఇక్కడే మా చిరకాల మిత్రుడు 'సోనార్' మమ్మల్ని వదిలి వెళ్ళింది.

         అందరి కి ఏదో చెప్పాలని ఉంది కాని ఎవరు మాట్లాడం లేదు నిశబ్ధం కన్నా భయంకరమైనది ఈ సృష్టి లోనే లేదు.అసలు ఎం చేస్తున్నామో అర్ధం కావడంలేదు.ఈ నిశ్శబ్ధాన్ని బ్రేక్ చేస్తూ మాట్లాడాడు కిషోర్ "ఏంటి రా భయం వేస్తుందా"."అవును రా "వెంటనే సమాధానం ఇచ్చాడు రాకేష్."ఇంతవరుకు వచ్చిన తరువాత భయం ఏంటి రా రండి అందరం కలసి కిందకు దూకుదాం".అంటూ ఆర్డర్ వేసాడు.
   
         ఇంక ఎవరము వాడికి సమాధానం చెప్పలేకపోయం.అనుకుంటాం కానీ 'ఆత్మహత్య' చేసుకోవడం చాలా కష్టం.ఇక ఎన్ని అనుకోని ఎం లాభం అందరం కలసి దుకబోతుండా  గా వినపడింది ఒక విచిత్రమైన శబ్దం.నేను ఎక్కడో ఇంతకు ముందు విన్నా ఆ గొంతు ని కాని ఎక్కడ విన్నానో గుర్తు రావడం లేదు."ఆగండి దూకొద్దు".అని అరుస్తున్నారు మనిషి మాత్రం కనపడటం లేదు.

        అప్పుడు కనపడింది ఒక వింత ఆకారం తెల్లని బట్టలు గాలిలోకి ఎగురుతున్నట్లు ఉంది.తనకి కాళ్ళు లేవు రెండు చేతులు గాలిలోకి ఉపుతున్నారు.అప్పుడు కనపడింది తన మొఖం అవును తను చిన్నప్పుడు చనిపోయిన మా స్నేహితుడు 'సోనార్'.

       ఆనందపడాలో,భయపడలో అసలు ఎం చేయాలో అర్ధం కాలేదు ఆ క్షణం.ఒక రెండు నిముషాలు తను మమ్మల్ని మేము తనని చుస్తూఉండిపోయం.చివరికి కిషోర్ దైర్యం చేసి మాట్లాడు."సోనార్ నువ్వు ఇక్కడ ఏంటి మమ్మల్ని భయపెట్టడానికి వచ్చావా".అంటూ కొంచెం భయంగానే అడిగాడు."లేదు మిమ్మల్ని కాపాడడానికి వచ్చాను"."జోక్స్ వేయకు రా కొంచెం సేపట్లో మేము కూడా నీ లాగానే మారబోతున్నాం"."ఆ మారి ఎం చేస్తారు".బాణం లాగా దూసుకొచ్చింది వాడి ప్రశ్న.ఆ ప్రశ్న కు మా దగ్గర సమాధానమే లేదు.ఒక్క మాదగ్గర ఏంటి ఆత్మహత్య చేసుకుందామనుకున్న ఎవరి దగ్గర ఉండదు సమాధానం.

          "అది సరే నువ్వేంటి ఇక్కడ ఈ స్వర్గం లోనో హ్యాపీ గా ఉంటావనుకుంటే ఇక్కడ ఇలా "అంటూ మధ్య లోనే ఆపేసాను నేను."రేయ్ శ్రీరామ్ ఆత్మహత్య చేసుకున్నవారికి స్వర్గం లో కాదు కదా నరకం లో కి కుడా రానివ్వరు"."మరి ఎం చేస్తారు మనల్ని"."మనం ఎన్ని సంవత్సరాలు బతకాలో అన్ని సంవత్సరాలు ఇలా ఉండడమే."ఇది నరకం లో విధించే శిక్ష కన్నా పెద్దది కదా రా"."అవును రా".

         "ఏంటి ఎం చేద్దామని వచ్చారు".సోనార్ అడిగాడు."ఏంటి రా ఏమి తెలియనట్టు అడుగుతావు మేము కూడా నీ లాగానే.....!".అంటూ ఆపాను."మీరు మారరా ఎన్ని అవకాశాలు వచ్చాయి రా మీకు ఒక్కొకరికి ఒక్కొక అనుభవం ఐన మీరు వాటి గురించి ఆలోచించరు అలంటి అవకాసం నాకు వచ్చుంటే నేను బ్రతికేవాడినేమో ".

         "ఆత్మహత్య అంటే ఒక చిన్న సమస్యకు మీరు విదించుకునే శాశ్వత శిక్ష .ఒక్కసారి మీ గురించి కలలు కంటున్న అమ్మ,నాన్న ల గురించి ఆలోచించండి మీకు కనిపించిన ముగ్గురు వ్యక్తులతో పోల్చుకుంటే మీవి అసలు సమస్యలా చెప్పండి.ఈ ప్రపంచం లో డబ్బు సంపాదించడానికి ఎన్ని మార్గాలు ఉన్నాయో తెలుసా"."ఆ తెలుసు".అంటూ బదులిచ్చాను."మీకు తెలిస్తే ఇంత దూరం రారు ఎన్నో పనులు ఉన్నాయ్ రా చేయడానికి కాని చెయ్యాలంటే 'అహం'(ego)అడ్డొస్తుంది చావానయినా చస్తారు గాని అహాన్ని మాత్రం వదలరు ఒక్క మీరేంటి ఈ లోకం లో ఉన్న అందరు అంతే ఒక్క క్షణం ఆ అహాన్ని పక్కన పెడితే 70% ఆత్మహత్యలు తగ్గుతాయి రా".అంటూ మా వైపు చూశాడు.

         "ఏంటి బాగా బోర్ గా ఉందా?"."అదేమ లేదు రా నేను ఒక ప్రశ్న అడుగుతాను రా సమాధానం చెప్పు ఇవన్ని చెప్పడానికి బాగుంటాయ్ రా చేయడానికి చాల కష్టం అవునా కాదా"."అవును రా కాని ఒకసారి చేసి చుడండి ఒక్క రూపాయి సంపాదించి అమ్మనానల్ని చూసుకుంటే ఉన్న ఆనందం ముందు ఈ సమస్యలు సమాధానాలు కనిపిస్తాయి సరే నేను వెళ్ళాలి ఇప్పటికే చాల టైం ఐంది". అని సోనార్ అదృశ్యం అయిపోయాడు.

            మేము మా కొత్త జీవితాలు ప్రారంబించడానికి బయలుదేరాం.ఐనా ఆత్మహత్య చేసుకున్నవాడు మమ్మల్ని ఆత్మహత్య చేసుకోవద్దు అంటూ ఇంత సేపు చెప్పాడంటే 'ఆత్మహత్య' అంత భయంకరం గా ఉంటుందా.............!
           

                                                                                                        శ్రీనాథ్.p


Friday 25 December 2015

ఏం కధ రాద్దాం...?

                                                          ఏం కధ రాద్దాం...?
                 ఈ రోజు ఎలాగైనా కధ రాద్దామని కూర్చున్నా రాయాలని ఆలోచన తప్ప ఏమి రాయాలో అసలు అర్ధం అవట్లేదు.పేజిలకు పేజి లు చింపుతున్నానే  కాని ఒక్క ఆలోచన కూడా రావట్లేదు.ఇలా కష్టం అని నా ఫ్రెండ్ కి కాల్ చేశా."హాయ్ రా "."హాయ్"."నిన్ను ఒకసారి కలవాలి రా" అని డైరెక్ట్ గా విషయంలోకి వచ్చా."ఓకే మన స్పాట్ కి కరెక్ట్ గా ఉదయం  ఏడు గంటలకి రా".అని వాడు నాకన్నా ముందర ఫోన్ కట్ చేసాడు. సరే ఎలాగు  సాయంత్రం వాడి ని కలుస్తున్నాను కదా అని 'కధ' గురించి మర్చిపోయి మిగతా పనుల్లో పడ్డాను.
           
                 కరెక్ట్ గా టైం కి వెళ్ళాలని ఒక గంట ముందే అక్కడకు వెళ్ళాను.ఇంతకీ ఆ స్పాట్ ఏంటి అని ఆలోచిస్తున్నారా ఇద్దరికీ సమాన దూరం లో ఉన్న 'కేబీఆర్' పార్క్.చలి కాలం కావడం తో ఇంకా నగరం దుప్పటి ముసుగు లోనే ఉంది.పార్క్ మొత్తం ఖాళీగానే ఉంది.నేను ఇన్ని గమనిస్తున్న ఎక్కడో నా మనసు 'కధ' గురించే ఆలోచిస్తుంది.ఆ ఆలోచనే నాకు నిద్ర పట్టనియకుండా చేస్తుంది.నా ఫ్రెండ్ వచ్చేలోపల అలా ఒక రౌండ్ నడుద్దామని ఉన్న చోటు నుండి లేచా.అలా నడుస్తూ ఉండగా ఓ ఇద్దరు పిల్లలు సినిమా పోస్టర్లు అంటిస్తూ ఉన్నారు ఒకరు మైదా పూస్తూ ఉంటె మరొకరు అంటిస్తున్నారు.

                    ఎందుకో నా చూపు ఆ పోస్టర్ మీదకు వెళ్ళింది అది ఒక ప్రముఖ హీరో సినిమా హారర్ జోనర్ లో వస్తుంది.ఇంతలో నా మెదడు 'హారర్ ' బేస్ గా ఒక  'కధ' రాయచ్చుగా అని నా మనసు  కి సంకేతాలు పంపింది.ఇక ఆ ఆలోచనని నా మనసు పరిపరి విధాలుగా ఆలోచిస్తుంది.'ఎప్పుడు అవే కధ లు మొదటి నుండి ఏవో దయ్యాలు ఉన్నాయ్ అని సృష్టించి చివరకు అవి కేవలం హీరో కల్పితమని చెప్పే కధ ల తో ప్రజలు విసిగి పోయారు దాంతో నా ఆలోచనలకు బ్రేక్ పడింది.

              అలా నడుస్తూ ఉండగా దారి లో ఫ్రెండ్ ఎదురు వచ్చాడు."హే హాయ్ రా" ఏంటి ఇంత త్వరగా వచ్చావ్".వస్తూనే నాకు ప్రశ్న సంధించాడు."ఎం లేదు రా "."సరే చెప్పు ఏంటి రామన్నావు"."పదా అలా బెంచ్ మీద కూర్చొని మాట్లాడుదాం " ."ఐతే పెద్ద విషయమే".అంటూ నవ్వాడు.ఆ ఇప్పుడు చెప్పు "ఏంటి విషయం" ."ఎం లేదు రా నేను ఒక చిన్న కధ రాద్దామనుకుంటున్నాను"."నేను దాన్ని పబ్లిష్ చేయాలా".అంటూ మల్లి నవ్వాడు."చెప్పేది వినురా ఎం రాయాలో అర్ధం కావడం లేదు అంటే థీమ్ దొరకట్లేదు నువ్వు ఏమైనా మంచి సలహా ఇస్తావేమోనని రమ్మన్నాను"."ఇంత చిన్న విషయమా అదేముంది రా మా గురించి రాయ్ అంటే మా సాఫ్ట్వేర్(software) ఫీల్డ్  గురించి రాసేయ్ ఇప్పుడు సాఫ్ట్వేర్ కి ఎంత బూమ్ ఉందొ నీ కధ కు అంతే బూమ్ ఉంటుంది".' ఇంతకన్నా వీడు ఎం చెప్పడు అనిపించి కధ విషయం తరువాత చూద్దాం అని వాడితో ముచ్చట్లు మొదలుపెట్టాను'."అరేయ్ మాటల్లో పడి టైం మర్చిపోయాను అసలే మా టీం లీడ్ చాలా స్ట్రిక్ట్ (strict)".'అని వాడు త్వరగా లేచి వెళ్ళిపోయాడు".

                  నేనూ ఇంటికి వెళ్ళుతూ తను చెప్పింది ఆలోచిస్తున్నాను.'సాఫ్ట్వేర్(software) ఇప్పుడు వారికున్న గౌరవం రాజకీయనాయకులకు కుడా లేదు.కాని వారు పడుతున్న కష్టాలు వాళ్ళకే తెలుసు.ప్రపంచం లో నెలలో చివరి రోజు కోసం ఎదురు చూసేవారు  ఉన్నారంటే వారు ఖచ్చితంగా సాఫ్ట్వేర్ ఇంజినీరే.వారి కున్న టెన్సన్స్ వారివి.నాకు ఆ థీమ్ కూడా నచ్చలేదు' ఇలా అలొచిస్తూ ఇంటికి చేరాను.

                 నేను ఇంటికి వెళ్ళే సరికి మా ఆవిడ కాఫీ కప్పు తో ఎదురు వచ్చింది.నేను కాఫీ తాగుతూ ఆలోచిస్తున్నాను ఇంతలో ఇంట్లో నుండి పిల్లవాడి ఏడుపు వినిపించింది."కవిత ఎవరు ఆ పిల్లవాడు"."మన పక్కింటి వాళ్ళ బాబు అండి"."వాళ్ళు ఇంట్లో లేరా"."లేరు అండి ఇద్దరు సాఫ్ట్వేర్ ఇంజినీర్లె రోజు బేబీ కేర్ సెంటర్ లో వదిలిపెడతారు.ఈ రోజు ఎందుకో ఆ బేబీ సెంటర్ కి సెలవు అంట అందుకే నాకు అప్పగించి వెళ్లారు".అంటూ అంత వివరించి చెప్పింది.'నిజంగా వారు ఎంత కష్టపడుతున్నారో మరి ఈ రోజుల్లో బ్రతకాలంటే భార్య భర్త లు ఇద్దరు ఉద్యోగం చేయాల్సిందే'
 
               నేను ఆ విషయం వదిలేసి నా కధ గురించి ఆలోచించడం మొదలుపెట్టా."డాడీ రెండు రొజుల నుండి చూస్తున్న ఏంటి దేని గురించో ఆలోచిస్తున్నావు"."ఎం లేదురా ఓ చిన్న కధ రాద్దామని దాని గురించి ఆలోచిస్తున్నా"."ఏంటి డాడీ దాని గురించి అంత ఆలోచించాలా చెప్పు"."ఏంటి రా కధ రాయడం అంత సులభమా"."మరి కాదా డాడీ"."సారీ చెప్పు రా ఓ మంచి థీమ్ చెప్పు రాస్తాను"."ఓ మంచి లవ్ స్టొరీ రాయి డాడీ మా యువత అంతా మీకు అభిమానులు అవుతారు".'అని చెప్పి వాడు కాలేజీ కి వెళ్ళాడు.
 
            నా మనసు అప్పుడే లవ్ స్టొరీ గురించి ఆలోచించడం మొదలు పెట్టింది.'ప్రపంచం లో లవ్ లో పడని వారు అసలు ఉండరు.ప్రతి ఒక్కరి లైఫ్ లో ఇది సహజం.వయసు తో సంబంధం లేకుండా చేసే పని ఎదైనా ఉంది అంటే అది లవ్ చేయడమే.కాని ఎంతమంది ప్రేమికులు పెళ్లి వరకు వెళుతున్నారు.పెళ్లి వరకు వెళ్ళిన వారు ఎంత కాలం కలిసి ఉంటున్నారు?.ప్రేమలో సక్సెస్ పర్సెంట్ కన్నా ఫెయిల్యూర్ పర్సెంటే ఎక్కువ.లవ్,జీవితం రెండూ వేరువేరు.లవ్ లోను జీవితం లోను సక్సెస్ అయ్యేవారు చాల తక్కువ.లవ్ అనే పదానికి అర్ధం వారి వారి మనసును బట్టి ఉంటుంది.లవ్ కి ఎవరి అర్దాలు వారివి అందరు ఒకేలా రిసివ్ చేసుకోరు కదా.'అందుకనే లవ్ స్టొరీ కుడా రాయాలనిపించడం లేదు.

          రాయాలి ఏదో ఒక కధ రాయాలి కనీసం ఎ కధ రాయలేకపోవడం గురించి అయినా రాయాలి.చూడాలి కనీసం దాని గురించి అయినా రాస్తానో లేదో.

                                                                                                        శ్రీనాథ్.p

Tuesday 15 December 2015

నాకు నేను గా...!!!!

                                                       నాకు నేను గా...!!!!
                    అది అమీర్పేట్ జంక్షన్ ఎప్పటి లాగానే రద్దీ గా ఉంది.అక్కడ ఎప్పుడు పండుగ వాతావరణం నెలకొని ఉంటుంది.కారణం మన రాష్ట్రం లో ఉన్న బీ.టెక్ కళాశాలలే.అలాంటి రోడ్ లో నడుస్తూ ఉన్నాడు మహేష్.
                 అతను నడుస్తున్న మాటే కానీ అతని మెదడు కి మనసు కి అనుసంధానమే లేదు చేతిలో ఒక ఫైల్ ఉంది.అంతలో వెనుక నుండి కార్ వచ్చి అతడిని డీ కొట్టింది అంతే  ఇంతవరకు బిజీ గా ఉన్న అందరు ఆ కార్ దగ్గరకు వచ్చారు అప్పటి వరకు చేస్తున్న పనులు వారు మర్చిపోయారు.ఇంతలో కార్ లో నుండి ఓ పెద్ద మనిషి బయటకు వచ్చి మహేష్ ను పక్కకు కూర్చోబెట్టాడు.ఇంతలో ట్రాఫిక్ పోలీస్ రావడం వారికీ ఇవ్వవలిసింది  ఇచ్చి పంపడం చకా చక జరిగిపోయాయి.మహేష్ ను చుస్తే బాగా అలసిపోయడని అర్ధం అయ్యింది ఆ కార్ యజమాని కి.అందరు వెళ్ళిపోయాక ఒక మంచినీళ్ళ బాటిల్ కొని మహేష్ దగ్గరకు వచ్చాడు ఆ వ్యక్తి.
              నీళ్ళు  తాగిన  మహేష్ కొంచెం తేరుకొని పైకి లేచాడు.తన ఎదురుగా ఉన్న వ్యక్తీ ని చూసి ఆశ్చర్యపోయాడు అతను ఎవరో కాదు ప్రముఖ రచయిత మరియు సాఫ్ట్ వేర్ ఉద్యోగి అయిన  సంతోష్ గారు."సారీ సార్ నేనే చూసుకోకుండా మీకు అడ్డం వచ్చాను"."ఇట్స్ ఓకే  ఇంతకి అంత పరధ్యానం గా ఎందుకు నడుస్తున్నావు కొంచెం చూసి నడవాలి గా అంటూ కొంచెం మందలింపు  గా అన్నాడు". ఏదో జాబ్ గురించి ఆలోచిస్తూ వస్తుంటే అంతలో ఇలా  జరిగిపోయంది సారీ సర్".ఓకే అలా హోటల్ కి వెళ్లి మాట్లాడుకుందాం అని చొరవగా మహేష్ చెయ్యి పట్టుకుని తీసుకెళ్లాడు".మహేష్ కూడా కొంచెం మొహమాటం పడుతూనే వెళ్ళాడు.మహేష్ కి ఇడ్లి తనకి కాఫీ ఆర్డర్ ఇచ్చాడు.
             "ఇప్పుడు చెప్పు మహేష్ జాబు కోసం అంతగా ఆలోచించాలా చెప్పు"."మరి దేని కోసం ఆలోచించాలి.జీవితం లో అందులోను మగవారికి ఇంతకన్నా పెద్ద లక్షం ఏముంటుంది చెప్పండి సర్.నాలుగు సంవత్సరాలు కష్టపడి చదివి ఈ కలల ప్రపంచం లో కి అడుగు పెడితే కలలు తప్ప ఈ లోకం లో ఎం లేవు.చదువు పూర్తి ఐన తరువాత కోచింగ్ లు ఏంటి సర్ అర్ధం లేకుండా"."మరి అలా అనుకున్నప్పుడు కాంపస్ లో నే ట్రై చెయ్యల్సింది " ."అలాగే సర్ నేను ఒప్పుకుంటున్నాను ఒకటా,రెండా వందల సంఖ్య లో ఇంజనీరింగ్ కాలేజీ లు వేల సంఖ్య లో విద్యార్ధులు అంత మంది లో వారు రిక్రూట్మెంట్ చేసుకునేది గట్టి గా ముప్పైయ్ మంది నే మరి మిగతా వారి పరిస్థితి ఏంటి చెప్పండి ".
            ఇలా ఆసక్తికరంగా సాగుతున్న సంభాషణని మధ్య లో ఆపేస్తూ వచ్చాడు సర్వర్ వారు ఆర్డర్ చేసినవి తెచ్చి."సరే మహేష్ ముందు తిను తరువాత మాట్లాడదాము".మొదట కొంచెం మొహమాట పడుతూనే తిన్నా బాగా ఆకలి గా ఉందేమో త్వరగా తినేసాడు.ఈ లోపల సంతోష్ గారు కాఫీ తాగడం పూర్తి చేసారు.చెప్పు మహేష్ ఎక్కడ ఉన్నాం"."సర్ ఒకసారి అటు చూడండి" అంటూ చూపించాడు. ఓ రెండు వందల మంది వస్తు కనిపించారు వారందరూ యువకులే."ఏంటి మహేష్ ఎదయిన సినిమా రిలీజ్ ఆ ఈ రోజు"."అయ్యో సర్ అది ఓ కోచింగ్ సెంటర్ వారందరూ ఇంజనీరింగ్ పూర్తి చేసి ఉద్యోగం కోసం ఎదురు చూస్తున్న వారు నాలాగా"."మరీ ఇంత మందా"."సర్ ఇది ఒక క్లాసు కి వెళ్ళిన వారు మాత్రమే ఈ విధంగా రోజు కి ఎన్ని క్లాసులూ ఎన్ని కోచింగ్ సెంటర్లు"."ఓ మై గాడ్ ఒక్క హైదరాబాద్ లో నే ఇంత మంది ఉంటే దేశం మొత్తం మీద ఇంకా ఎంత మంది ఉంటారు"."ఇండియా ఇంకా అభివృద్ధి చెందుతున్న దేశంగా ఉండడానికి ఇదే పెద్ద కారణం ఏమంటారు సర్ "."ఆ నువ్వు చెప్తుంటే నాకు అదే అనిపిస్తుంది"."మీకు ఒక విషయం చెప్పమంటారా సర్ వీరిలో చాల మంది కి వారు చేస్తుంది నచ్చదు ఏదో పేరెంట్స్ బలవంతం మీద ఇంజనీరింగ్ చేసి ఉంటారు.ఒక విధంగా నిరుద్యోగాని కి పరోక్షంగా వారు కారణం అవుతున్నారు.వారి ఇష్టమైన రంగాన్ని వారు ఎంచుకుంటే ఇప్పటికే ఎన్నో అద్భుతాలు సృష్టించే వారు"."మరీ నీకు ఏమి అవ్వాలని ఇష్టం అంటే ఎలా సెటిల్ అవుదామని"."సర్ నాకు చిన్నప్పటి నుండి తెలుగు అంటే చల్ల ఇష్టం ఎప్పటి కైన గొప్ప రైటర్ అవ్వాలని ఉంది".
           "మరి ఇంజనీరింగ్ ఎందుకు చేసావ్?"."నేను మిమ్మల్ని ఒక ప్రశ్నఅడగనా సర్ మీరు ఎందుకు ఇంజనీరింగ్ ఎందుకు చేసారు?నాకు తెలుసు సర్ మీకు డాన్స్ అంటే ప్రాణం అని నేను మీలాగానే  పేరెంట్స్ కోసం చేశాను తప్ప నాకు ఎలాంటి ఇంట్రెస్ట్ లేదు"."అంటే నా గురించి అన్ని తెలుసుకున్నావ్"."చెప్పానుగా సర్ మీ నొవెల్స్ చాల చదివాను అలానే మీ గురించి నెట్ లో సెర్చ్ చేసి మీ పర్సనల్ విషయాలు కుడా తెలుసుకున్నాను".
         "ఏంటో మహేష్ నేను నీకు ఎలాగైన ధైర్యం చెప్పలని అనుకుంటే నువ్వే నాకు చల్ల విషయాలు చెప్పావు"."నీకు ఇన్ని విషయాలలో క్లారిటీ ఉంది కదా మరి పెళ్లి గురించి నీ అభిప్రాయం ఏంటి చెప్పు".తన లోని రచయిత మనసు అడగకుండా ఉండలేక పోయింది."ఇంకా కెరీర్ లో సెటిల్ అవ్వలేదు మీరు అప్పుడే పెళ్లి గురించి అడుగుతున్నారు"."ఎం లేదు మహేష్ నువ్వు పెళ్లి విషయం లో ఎలా అలోచిస్తావని తెలుసుకోవాలని ఉంది నీకు ఇష్టం లేకపోతె వద్దు చెప్పద్దు"."అయ్యో అలా ఎం లేదు సర్ నా విషయం లో డబ్బు సంపాదించ ని వాడికి ప్రేమించే అర్హత లేదు"."గుడ్ మహేష్ మరి నువ్వు ప్రేమించి పెళ్లి చేసుకుంటావా లేక పెద్దవారు చుసిన సంభందమే చేసుకుంటావా".ఎంతో ఉత్సాహంగా అడిగాడు.
         "నేను ప్రేమించి పెళ్లి చేసుకుంటే మా అమ్మ గారి  లాంటి అమ్మాయిని చూసి చేసుకుంటాను లేదా మా నాన్నగారు సెలెక్ట్ చేసిన అమ్మయిని చేసుకుంటాను ఎందుకంటే మా నాన్నగారు సెలెక్ట్ చేసేది మా అమ్మ గారి లాంటి అమ్మాయి నే గా".
      "సో గుడ్ మహేష్ నాకు ఈ రోజు చాల హ్యాపీ గా ఉంది నీలాంటి ఒక మంచి ఫ్రెండ్ దొరికాడు"."నాక్కూడా సర్ మిమ్మల్ని ఇంత దగ్గరగా చుస్తాననుకోలేదు అలాంటిది ఈరోజు నాతో ఇంత సేపు ఇలా మాట్లాడడం ఎంతో సంతోషంగా ఉంది థాంక్స్ సర్".అంటూ వెళ్ళాడని కి ఫైకి లేచాడు మహేష్."ఒక్క నిమిషం మహేష్ ఇది నా బిజినెస్ కార్డు రేపు ఒకసారి మా ఆఫీస్ కి రా నీను తప్పకుండా హెల్ప్ చేస్తాను"."థాంక్స్ సర్ నాకు అవకాశం ఇస్తున్నందుకు కాని నాకు వద్దు సర్ 'నాకు నేనుగా' సాధించాలని ఉంది సో సారీ సర్ బై".అంటూ వెళ్తూ ఒక్క నిమిషం వెనక్కి చూసి సర్ మీరు నాకు  అంత గా హెల్ప్ చేయాలనిపిస్తే మా గురించి అంటే 'నిరుద్యోగ భారతదేశం 'గురించి ఒక చిన్న రచన చేయండి సర్ చాలు". అని చెప్పి వెళ్ళిపోయాడు.'రాస్తాను మహేష్ నా తరువాత నవల దిని గురించే' అని మనసు లో అనుకోని వెళ్ళడానికి  ఫైకి లేచారు సంతోష్ గారు.
                                                                                                              srinath.p

Minus*Minus=Plus

                                                  మైనస్ *మైనస్ =ప్లస్
               టేబుల్ పైన ఉత్తరం ఫ్యాన్ గాలి కి రెపరెపలాడుతుంది దానిని చదివిన రఘునందన్ మనసు మాత్రం బాధ తో నిండిపోయింది కారణం ఆ ఉత్తరం రాసింది స్వయానా తన కన్నా కూతురే .క్రమక్రమంగా రఘునందన్ మనసు గతం లో కి వెళ్ళింది.
             డాడీ నాకు అర్జెంటు  గా పదివేలు కావాలి అని ఫోన్ పెట్టేశాడు ధీరజ్.తను ఫోన్ పెట్టేసిన పది నిమిషాలకి "మీ ఎకౌంటు లో డబ్బు క్రెడిట్ చేయబడింది" అని మెసేజ్ వచ్చింది ధీరజ్ కి.ఈ రోజుల్లో ప్రజలు బ్యాంకు ల కు  వెళ్ళడం మానేశారు ఇదేనేమో  డిజిటల్ ఇండియా అంటే.    
            ఇప్పటికే అర్ధం అయి  ఉంటుంది రఘునందన్ గారాల పుత్రుడు ధీరజ్ అతడంటే రఘునందన్ కి పంచ ప్రాణాలు.తను అడగడమే ఆలస్యం కొన్ని నిమిషాలలో తన ముందు ఉంటుంది.రఘునందన్ బ్యాంకు లో మేనేజర్ వృత్తి రిత్యా ఒంగోలు లో స్తిరపడ్డారు ధీరజ్ బీ.టెక్ సెకండ్ ఇయర్ చదువుతున్నాడు పేరున్న పెద్ద కాలేజీ లో.కూతురు ఒంగోలు లో నే డిగ్రీ చదువుతుంది అదేంటి కొడుకు బీ.టెక్,కూతురు డిగ్రీ అన్న సందేహం వచ్చిందా అంటే మీకు ఇంకా పెళ్లి అవలేదు పెళ్లి అయి మీకు ఇలా ఒక అబ్బాయి,అమ్మాయి ఉంటె ఈ సందేహం రాదు    ఎందుకో కొడుకంటే అంత ప్రేమ తమ పేరు నిలబెడతాడని  నమ్మకం కాబోలు.
              ఇంతకీ ధీరజ్ డబ్బులు అడిగింది తన ఫ్రెండ్స్ కి పార్టీ ఇవ్వడానికి కారణం తను ప్రేమ లో ఉన్నాడు ఆ వయసు లో పార్టీ ఇవ్వడానికి అంత కన్నా గొప్ప కారణం ఉండదు.ధీరజ్ చిన్నప్పటి నుండి దేనికి లోటు లేకుండా పెరిగాడు కానీ అతడి చెల్లి మాత్రం తనకి పూర్తీ విరుద్దం చాల నెమ్మది ఓర్పు,సహనం లో ఆ భూమాత ను ఏమాత్రం మించిపోదు రోజు కాలేజీ కి వెళ్ళడం,ఇంటికి వచ్చి ఏదైనా పని ఉంటే చూసుకొని నిద్రకు ఉపక్రమించడం అదే తన దినచర్య.తన కన్నా అన్నయ్య నే బాగా చూసుకుంటారని దివ్య కు తెలుసు  తల్లిదండ్రులని కూతురు ప్రేమించినంతగా కొడుకు ప్రేమించడు అదే ఆడదాని లో ని గొప్పదనం.
             ఆ రోజు కాలేజీ లో ఫంక్షన్ కాలేజీ తరుపున ధీరజ్ తల్లిదండ్రులకు ఆహ్వానం వెళ్ళింది.కాని వారిని రావద్దని  కరాఖండిగా చెప్పాడు ధీరజ్ వారు వస్తే తన ఫ్రెండ్స్ ఏమనుకుంటారో అని భయం కాని అమ్మయిల విషయంలో అలా కాదు తల్లిదండ్రుల ఆర్దిక పరిస్థితి తెలుసుకుని ఆ విధంగా ప్రవర్తించడం లో కొడుకు కన్నా కూతురే ఫస్ట్ అండ్ బెస్ట్.
             రేయ్ ధీరజ్ అంజలి ఇటే వస్తుంది రా అవును వారిద్దరూ ప్రేమ లో ఉన్నారు.తనని కలవడానికి  వస్తున్నపుడు ఎవరో తనని ఏడిపిస్తూ తన వెనకాలే వచ్చాడు. ఇది గమనించిన ధీరజ్ కోపం  తో వాడిని కొట్టాడు ఇక ఆ తరువాత వాళ్ళ గ్యాంగ్ వీళ్ళని కొట్టడం,వీరు వాళ్ళని కొట్టడం చక చక జరిగిపోయాయి చివరికి ఆ గొడవ పోలీస్ ల వరకు వెళ్ళింది.ఈ గొడవ నుండి ధీరజ్ ని విడిపించడం కోసం లక్ష రూపాయలు ఖర్చు పెట్టాల్సి వచ్చింది కాని ధీరజ్ ని ఒక్క మాట కూడా అడగలేదు కారణం అతడి మీద నమ్మకం. ఇలా రోజులు గడుస్తూ ఉండగా దివ్య కి క్యాంపస్ లో నే ఉద్యోగం వచ్చింది కాని ధీరజ్ కి ఇంకా నాలుగు సబ్జెక్ట్స్ లు ఉండిపోయాయి. రఘునందన్ కి ఏమి మాట్లాడాలో అర్ధం కావడం లేదు తను గట్టి గ అడిగితే ఏమనుకుంటాడో అన్న సందేహం తో ఏమి అనలేక పోయాడు.ఏమి జరిగిందని ఆ రోజు పోలీస్ స్టేషన్ లో అడిగి ఉంటే కధ వెరేలాగ ఉండేదేమో.తల్లిదండ్రుల ని చూసి పిల్లలు భయపడే  రోజులు పోయి పిల్లలకు భయపడే రోజులు వచ్చి చాల కాలమే అయింది.
             రఘునందన్ కి రోజులు చాల భారంగా వెళ్లిపోతున్నాయి. ఎదిగొచ్చిన కొడుకు ఇంట్లో కలిగా ఉంటె ఏ తండ్రికి మాత్రం భాద ఉండదు చెప్పండి.ఇంతలో తన కూతురు వచ్చి దాడి ఇదిగో న ఫస్ట్ శాలరీ అని వచ్చిన మొత్తాని తన చేతిలో పెట్టింది.తల ఎత్తి కూతురి కళ్ళలోకి చూడాలంటే చాల ఇబ్బంది గా ఉంది రఘునందన్ కి దివ్య మాత్రం ఇవేమీ గమనించకుండా వెళ్లిపోయింది.తను ఇచ్చిన డబ్బులను అలా చూస్తూ ఉండిపోయడు కనీసం తనకి కంగ్రాట్స్ కుడా చెప్పకుండా మౌనం గా ఎందుకున్నవని మనసాక్షి ప్రశ్నిస్తుంది.
           ఇంతలో ఏమండి  మని అమ్మయికి మంచి సంబంధం వచ్చింది అని ఎంతో ఆనందం తో చెప్పింది.తనకి నచ్చడం తో నిశ్చితార్దం,పెళ్లి వెంటవెంటనే జరిగిపోయాయి.దివ్య అత్తారింటి కి వెళ్ళేటప్పుడు రఘునందన్ కి కొంచెం కూడా భాద కలగలేదు కూతురు వెక్కివెక్కి ఏడుస్తుంటే తన కంటి లో నుండి ఒక బొట్టు కన్నీరు కూడా బయటకు రాలేదు అందుకే కాబోలు కన్నీళ్ళకు విలువ ఎక్కువని అంటారు. రఘునందన్ కి కూతురు విషయం లో అంతా బాగా నే ఉన్న కొడుకు విషయం లో చాల కంగారు పడుతున్నాడు.కొడుకు సెటిల్ అయితేనే కదా  తండ్రికి గౌరవం.
          ఓ రోజు సాయంత్రం  రఘునందన్ ఇంటికి రాగానే మీకేదో ఉత్తరం వచ్చిందని తన చేతిలో పెట్టి వెళ్లిపోయింది అతడి బార్య .ఫ్రెష్ అయ్యి వచ్చి చదువుదాం  అనుకోని పక్కన పెట్టబోతూ గ్రహించాడు అది తన కూతురు రాసింది అని కొంచెం టెన్షన్ తోనే చదవసాగాడు.
 ప్రియమైన తండ్రి గారికి,
నేను బాగానే ఉన్నాను మీరు ఎలా ఉన్నారో నాకు తెలుసు ఇంకా అన్నయ్య సెటిల్ అవ్వలేదని భాదపడుతుంటారు.ఎందుకు నాన్న ఆడపిల్లలంటే ఈ సమాజానికి అంట చులకనా భావం ఆడపిల్లల  కంటే మగవారు ఎందులో ఎక్కువ అమ్మాయి పుట్టగానే మైనస్ అని అబ్బాయి పుట్టగానే ప్లస్ అని మీరు ఎలా డిసైడ్ చేస్తారు.అసలు అమ్మయిని  మైనస్ తో అబ్బాయిని ప్లస్ తో ఎందుకు పోలుస్తారో తెలుసా డాడ్ అమ్మయికి పెళ్లి ఐతే తమ ఇంట్లో నుండి ఒకరు వెళ్ళిపోతారు అదే అబ్బాయి కి పెళ్లి ఐతే వారి ఇంట్లోకి ఒక కొత్తవారు  వస్తారు కనుక అమ్మయిని మైనస్ అని అబ్బాయిని ప్లస్ అని అంటారు.మీరు చేస్తున్న తప్పే అందరు చేస్తుంటారు తల్లిదండ్రులని అర్ధం చేసుకోవడం లో కూతురు తరువాతే నాన్న ఎవరైనా.నేను ఏమైనా  తప్పుగా  మాట్లాడి ఉంటే క్షమించండి.ఇంతకీ నేను ఈ ఉత్తరం ఎందుకు రాస్తున్నాను అంటే మీ అల్లుడు గారు అన్నయ్య కి ఓ ఉద్ద్యోగం చూసారు.మీరు అక్కడ భాద పడుతూ ఉంటే ఇక్కడ నేను ఎలా సుఖం గా ఉంటాను నాన్న.నేను ఎన్ని అనుకున్న మీరు నా తండ్రి వాడు నా అన్నయ్య నా పుట్టినిల్లు తరువాతే నాన్న నాకు ఎవరైన.అన్నయ్యను పంపిస్తారని ఆసిస్తూ ......ఇప్పటికి ఎప్పటికి
                                                                                          మీ కూతురు,
                                                                                             దివ్య.
                ఈ ఉత్తరం చదివిని తరువాత రఘునందన్ కంటి నిండా నీరు అది తన కూతురి విషయం లో చేసిన తప్పు వలన వచ్చినవో లేక తన కొడుక్కి ఉద్యోగం వస్తుందన్న ఆనందం లో వచ్చిన ఆనంద బాష్పలో ఆ తండ్రి మనసు కె తెలియాలి.

                                                                                               శ్రీనాథ్.p